Prawidłowe przygotowanie materiałów do druku pozwala na znaczne skrócenie czasu realizacji zamówienia oraz gwarantuje wykonanie go w sposób w pełni satysfakcjonujący Klienta. Plik do druku powinien być przygotowany w sposób zgodny z zasadami poligrafii – na stronie każdej drukarni znajduje się zazwyczaj dokładna lista akceptowanych przez nią formatów plików oraz wielkość dopuszczalnych załączników. Warto upewnić się, czy wysyłane materiały nie naruszają określonych limitów.
Najpowszechniejszym formatem plików, który akceptują drukarnie, jest PDF. Dzieje się tak, ponieważ drukarnie najczęściej korzystają z tych samych programów graficznych – są to Photoshop, Corel, InDesign oraz Acrobat. W wymienionych aplikacjach obróbka plików PDF odbywa się najszybciej i najsprawniej. Inne dopuszczalne formaty plików, nad którymi prace trwają dłużej, to PSD, TIFF, AI, czy JPG.
O czym należy pamiętać? Gdy materiał do druku ma więcej niż dwie strony, powinny zostać one umieszczone w pliku we właściwej kolejności. Drukarnie zalecają rozdzielczość minimum 240 dpi. Optymalna to 300 dpi. Jeśli w drukowanych materiałach znajdują się zdjęcia, im większy ich rozmiar – tym lepiej.
Druk offsetowy odbywa się w przestrzeni kolorystycznej CMYK. Niestety, często popełnianym błędem jest dostarczanie do drukarni materiałów w kolorach RGB. Warto pamiętać, że nie jest to właściwy profil kolorystyczny dla druku.
Dlatego nie powinno przenosić się projektu do druku w przestrzeni RGB, a od razu w przestrzeni kolorystycznej CMYK. Dzięki temu na ekranie od razu będą pokazane w realistyczny sposób kolory, jakie osiągnie się w druku. W tej przestrzeni nasycenie kolorów powinno wynosić minimalnie 8% – warto zwrócić na to szczególną uwagę, ponieważ jeśli spadnie ono poniżej tej wartości, kolor nie będzie drukowalny.
W przypadku efektu szarości należy użyć barwy czarnej, a więc nasycenie podstawowych powinno wynosić 0%, a Black – 8%. Jeśli do druku jest sam tekst, wystarczy 100% barwy Black bez innych kolorów.
Jeśli chce się osiągnąć wysoką precyzję odwzorowania kolorów, wówczas można skorzystać z Pantone. Jest to metoda druku offsetowego, w której należy specjalnie przygotować maszynę – dzięki czemu będzie możliwe idealne oddanie barwy. Ważne jest, aby kolory dodatkowe Pantone miały nazwy zgodne z bibliotekami kolorów Pantone.
Podczas szykowania materiałów do druku elementy powinny być rozmieszczone tak, aby po wydruku nie obcięły ich gilotyny. W tym celu należy zachować 2-3 mm miejsca od krawędzi finalnej pracy. Dotyczy to każdego elementu – zdjęć, logotypów, tekstu. Taki margines określany jest fachowo jako „spad”. Po wydruku obcina go gilotyna. A dlaczego akurat 2-3 mm? Jest to zakres tolerancji dla przesunięć arkuszy podczas cięcia. Jak pokazuje to praktyka – nie potrzeba większego aby zachować satysfakcjonujący, zaplanowany efekt.
W każdej drukarni otrzymuje się specyfikację techniczną dla zlecenia. Zawiera ona takie informacje, jak m.in. minimalna wielkość pisma, profil kolorystyczny, rozmiar spadów. Jeśli przestrzega się wszystkich zaleceń, wówczas druk powinien przebiec szybko i sprawnie. Warto przed przesłaniem pliku do drukarni skorzystać z odpowiedniego programu do sprawdzania błędów, aby wykryć wszelkie nieprawidłowości.
Należy także mieć na uwadze, że w pliku docelowym należy umieścić wszystkie zmodyfikowane elementy, które stosowane są w wydruku. Jeśli o tym się zapomni, zamiast zdjęcia może pojawić się tylko jego pogląd, a sam finalny wydruk będzie bardzo daleki od doskonałości.